Πύργος ονείρων

Ακούω διάφορα κατά καιρούς να λένε πως καταπιέζονται από τον περίγυρο , από τα μαθήματα και από το ρυθμό της ζωής τους. Αυτό που πραγματικά δεν καταλαβαίνω όμως, είναι το ότι οι ίδιοι οι γονείς καταπιέζουν τα παιδιά τους.. Πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό; Υποτίθεται ότι οι γονείς είναι το στήριγμα μας και τα μόνα σταθερά πρόσωπα στη ζωή μας. Είναι αυτοί που μας καθοδηγούν να κάνουμε το σωστό συμβουλεύοντας μας και όχι διατάζοντας μας να κάνουμε ο,τι θέλουν εκείνοι. Η ζωή είναι δική μας..Μας ανήκει. Στις επιλογές μας δε χωράνε ούτε «πρέπει» ούτε «έτσι είναι ». Είσαι ελεύθερος να επιλέξεις το σωστό ή το λάθος δρόμο… και να υποστείς τις συνέπειες ανάλογα. Χτίζουμε όνειρα κομμάτι κομμάτι και δε θα ανεχτούμε από κανέναν να καταστρέψει τον πολύτιμο πύργο ονείρων που δημιουργούμε χρόνο με το χρόνο, ώρα με την ώρα, δευτερόλεπτο με το δευτερόλεπτο… Ένα μέρος του πύργου μας, είναι το φεστιβάλ.. το πιο ψηλό σημείο του και το πιο σημαντικό κομμάτι. Μην το διαλύσετε και αυτό…

Ν.Χ.