Σε μια στιγμή όλα χάθηκαν όλα.

Τίποτα πια δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα θέλω μας.

Τίποτα πια δεν μπορεί να δει πέρα από την μόνη στιγμή που χανόμαστε μέσα σε μια δίνη αναμνήσεων.

Που του δίνουν το ξένο το αλλιώτικο το καινούργιο.

Μια πραγματικότητα δεν μπορεί να ξεφύγει από το στενά όριά της.

Μπορεί να αποδώσει την στιγμή σε μια λάμψη.

Σε μια βδομάδα πάνω στα αχνά φτερά μιας πεταλούδας,

παίζεται το έργο της ζωής μας.

Κάθε μέρα μια γκρίζα μουσική μου δένει τα φτερά,

κάθε μέρα ζωγραφίζω δύο καινούργια.

Και ναι για μια βδομάδα μπορώ να πετάξω.

Να δω την ζωή αλλιώς μια μέρα,

μια μέρα δίχως όρια, δίχως την παλιά πνοή

μια μέρα χωρίς γερασμένες ιδέες

χωρίς τον συμβιβασμό μιας οποιαδήποτε πραγματικότητας.

Μια φλόγα καίει τις καρδιές

μια φλόγα να ξεπαγώσει τα μυαλά μας.

Αλέξανδρος Β.