Η λίμνη με τα κοράκια

Η αλήθεια είναι ότι δεν την είδα ολόκληρη την ταινία γιατί άργησα να πάω λόγω μαθήματος. Όταν λοιπόν έφθασα στον Απόλλωνα ήταν γεμάτος, αλλά όταν άρχισα να συνειδητοποιώ ότι η ταινία ήταν λίγο βαρετή , οι υπόλοιποι το είχαν καταλάβει πολύ πιο πριν και ο Απόλλωνας είχε αρχίσει να αδειάζει. Θα μου πείτε αφού δεν είδες όλη την ταινία γιατί γράφεις κριτική, απλά όλα τα υπόλοιπα ζιζάνια κοιμόντουσαν κι έτσι έμεινα εγώ που είδα έστω και την μισή ταινία. Σε γενικές γραμμές μου άρεσε γιατί μου θύμισε τους καιρούς που ήμουν κι εγώ μικρούλα σαν τους πρωταγωνιστές. Μικρή έκανα παρέα με αγόρια και κάναμε κι εμείς πολλές σκανταλιές, αλλά δεν ήμασταν τόσο σκληρά αντράκια σαν τους ήρωες της ταινίας και φυσικά ούτε βρίζαμε τόσο πολύ, ούτε χρησιμοποιούσαμε τόσο πρωτότυπες βρισιές του στυλ: «σκατοκέφαλος , βλακόμετρο , τρόμπας κ.α. Αν σκεφτεί κανείς ότι πρωταγωνιστές ήταν τέσσερα μικρά αγόρια γεμάτα μούρλια κι ένας τρελός καταλαβαίνει ότι είναι δύσκολο να βγει ταινία της προκοπής. Βέβαια πρέπει να πούμε ότι η ταινία είχα υπέροχη φωτογραφία και μόνο γι’ αυτό άξιζε να μείνεις ξύπνος και να την δεις. Αυτά λοιπόν, τα λέμε στο επόμενο ζιζάνιο.

Nad the Mad